Miłość nie polega na dążeniu do połączenia.

Miłość to umiejętność zauważenia, że już jesteśmy połączeni skomplikowaną siecią wzajemnych związków,
które towarzyszą nam przez całe nasze życie.

Miłość jest urzeczywistnieniem „braku granic” – oznacza to, że podstawy naszego istnienia są takie same:
odbywamy naszą podróż przez czas na tej samej planecie, borykamy się z tymi samymi problemami, mamy te same nadzieje i lęki.
Jest to połączenie u źródła, które sprawia, że wartości takie, jak kolor skóry, wiek, płeć, wygląd czy pieniądze stają się nieistotne.

Ale ponad wszystko miłość to poczucie głębokiego połączenia duchowego, uczucie wzruszenia, rozczulenia i inspiracji wykraczające poza to co zwykle czujemy.
Jest ono połączone z głęboką podstawową prawdą, towarzyszącą nam przez całe życie i jednoczącą nas ze sobą.

Miłość sprawia, że rzeczy przyziemne stają się święte – że zaczynamy je pielęgnować i chronić.
Kiedy tracimy poczucie zjednoczenia z całym istnieniem, tracimy również ową świętość i przestajemy pielęgnować i chronić to, co napędza nasze życie...”